Casus
Een klant gaat op een cursus fotobewerking. Hiervoor heeft zij twee externe schijven nodig. Dit zodat ze haar werk van de cursus mee naar huis kan nemen en visa versa. “Waarom twee?”, was mijn vraag. Omdat ze op de cursus locatie op deze manier werken. Een database op een externe SSD van 500gb, de fotobestanden op een externe harde schijf van 5TB.
2 apparaten, 2 kabels. Gedoe. Dat moet beter kunnen, dacht ik! 🙂
In mijn zoektocht naar een behuizing voor twee SATA schijven met mogelijkheid voor aansturing in JBOD, stuitte ik op een behuizing van iTec. Deze behuizing biedt plek aan twee SATA schijven van 2.5 inch. Ideaal, want deze worden gevoed met 5 volt en vanaf de USB 3 standaard biedt een poort voldoende spanning om zonder extra adapter een 2.5 inch SSD én HDD te kunnen voeden. Één apparaat, één kabel!
Het probleem
Na overleg met de klant heb ik de behuizing in bestelling geplaatst en daarbij een 5TB harde schijf én een 500GB SSD besteld. Toen de bestelling binnen kwam wilde ik het handeltje in elkaar zetten, maar de 5TB harde schijf bleek een stuk hoger dan verwacht te zijn. *oeps*
Het probleem is al snel duidelijk; dit gaat zo niet passen! Hoe gaan we dit oplossen?….
Na de harde schijf en SSD opgemeten te hebben, bleek dat ze samen uberhaubt te dik zijn om in de behuizing te passen. Echter, een 2.5 inch SSD is een pak slanker zonder zijn jasje! Na de SSD van zijn behuizing te hebben ontdaan bleek deze niet boven de SATA connector uit te komen. Dit betekende dat alle componenten samen in principe in het metalen deel moeten kunnen passen, wanneer het binnenwerk een iets ander design zou hebben.
Elektronica
En als we dan toch aan het aanpassen zijn…. Het printpaatje van het apparaat heeft buiten de aansluitingen voor USB en stroom, ook een dubbele schakelaar en een resetknop. Met deze schakelaars kan de externe behuizing worden ingesteld op RAID 0, RAID 1 of JBOD. Ik was van het begin af aan van plan om deze schakelaars af te plakken, om te voorkomen dat de klant hem per ongeluk op RAID instelt. Nu ik toch bezig was, besloot ik deze schakelaar en de reset knop te verwijderen van het PCB en het PCB permanent op JBOD in te stellen. Gelukkig is 2x ‘UIT’ de JBOD modus, dus hoef ik zelfs geen jumpers te solderen en alleen de componentjes te desolderen. Easy enough!
Buiten dat hierdoor het PCB beter aansluit op de usecase waarvoor het apparaat ingezet wordt, is het PCB hierdoor ook weer een stuk slanker. Hierdoor hoeft in de nieuw te ontwerpen ‘binnenbehuizing’ geen opening heel kort op de rand te komen. Netter, steviger, eenvoudiger, en ‘fool proof’.
Even een snelle test om te controleren of het PCB na de modificaties werkt zoals bedoeld. Succes! De computer detecteert direct beide SSD’s. Al had ik eigenlijk ook niets anders verwacht…. 😉
Fabricage
Op naar de volgende stap; het ontwerpen van een nieuwe binnenbehuizing, waarmee de 5TB harde schijf, het losse printje van de SSD én het interface printje in de metalen behuizing kan worden gemonteerd…
Na een aantal uur tekenen en meten met een schuifmaat was het 3D model klaar. Ik stuurde de STL bestanden naar een vriend die een 3D printer heeft, waar ik het de volgende ochtend opgehaald heb. Helaas is bij het printen een klein foutje opgetreden. Een hoekje van de eerste laag is bij het printen los gekomen van het printbed. Daardoor is een hoekje wat ‘vervormd’. Verder past alles vrijwel direct. Goed gemeten dus! Maar, dan het uur van de waarheid… Past het, of past het niet…?
Het past! Na een paar uur modelleren, een nachtje printen en een kwartiertje met een vijltje, is dit het resultaat. Een SSD én een HDD, in één apparaat, met maar één kabel en géén vreemde schakelaars waarmee iets verkeerd ingesteld kan worden. De adapter hoeft alleen gebruikt te worden wanneer het apparaat op een USB 2 poort aangesloten wordt. Dit omdat een USB 2 poort slechts 0,5 ampère levert.
Consessies
Helaas zat er op de levering een deadline die ik, door het niet passen van het originele binnenwerk, op de valreep heb weten te halen. Het losgekomen hoekje ís zichtbaar aan de achterkant, maar kan verder geen kwaad. Wie mij en mijn werk kent weet dat, hoe onschuldig deze imperfectie ook is, het een absolute doorn in mijn oog is. Ik ben nu eenmaal een perfectionist, dus trek dit slecht. Zou ik 24 uur méér de tijd hebben gehad, zou ik een nieuw printje er aan gewijd hebben. Helaas was extra tijd geen optie.
Ook had ik graag ietsje meer tijd gehad voor nog één detail. Bij het model heb ik de puntjes op de i van ‘SiMOTiON’ volledig open gelaten. Het idee was om de ledjes van het PCB te verwijderen en achter de i’s te plakken en vervolgens middels jumperdraad met het PCB te verbinden. Op deze manier zouden de puntjes oplichten bij harde schijf activiteit, één puntje per harde schijf.
Conclusie
Ondanks deze ‘consessies’ die ik moest doen, ben ik stiekem toch wel een beetje trots op dit projectje. Wat een héél eenvoudig, nietszeggend karweitje had moeten zijn, werd een tijdrovend klusje dat resulteerde in een ‘one of a kind’ eindproduct. Mét mijn logo er op! Ik heb het met veel plezier gedaan en ik hoop dat mijn klant nét zo blij is met het eindresultaat als ik zelf.
